TUCHT - INDIVIDUELE TOEREKENBAARHEID - MEERPERSOONSCEL - VERMOEDEN VAN ONSCHULD
Hoewel het aantreffen van een gsm in een cel op zich een wezenlijke bedreiging voor de interne veiligheid uitmaakt, bestaat er internationale consensus over dat gedetineerden niet verplicht kunnen worden incidenten of tuchtinbreuken te melden waarbij andere gevangenen betrokken zijn, aangezien dergelijke aanname leidt tot spanningen, geweld en intimidatie tussen gedetineerden onderling, waarbij in het bijzonder zwakkere gedetineerden riskeren uitgebuit te worden. Dergelijke veronderstelling leidt op haar beurt aldus tot een situatie van gevaar voor de interne veiligheid.
Uit het tuchtdossier blijkt niet dat de bekentenissen van de celgenoot van klager in twijfel werden getrokken door het inrichtingshoofd of dat er sprake is van een bekentenis afgedwongen onder druk van mogelijke represailles. De loutere vaststelling van een beperkte oppervlakte van de betrokken celruimte, is volgens de beroepscommissie evenwel onvoldoende om klagers individuele verantwoordelijkheid vast te stellen.
Het niet- melden (“verklikken”) van de thans voorliggende tuchtinbreuk, waarvan vaststaat dat ze begaan is door een celgenoot, of niet aanvragen van een celmutatie kan dan ook bezwaarlijk begrepen worden als “deelname” aan een tuchtinbreuk overeenkomstig artikel 131.
Hoewel het aantreffen van een gsm in een cel op zich een wezenlijke bedreiging voor de interne veiligheid uitmaakt, bestaat er internationale consensus over dat gedetineerden niet verplicht kunnen worden incidenten of tuchtinbreuken te melden waarbij andere gevangenen betrokken zijn, aangezien dergelijke aanname leidt tot spanningen, geweld en intimidatie tussen gedetineerden onderling, waarbij in het bijzonder zwakkere gedetineerden riskeren uitgebuit te worden. Dergelijke veronderstelling leidt op haar beurt aldus tot een situatie van gevaar voor de interne veiligheid.
Uit het tuchtdossier blijkt niet dat de bekentenissen van de celgenoot van klager in twijfel werden getrokken door het inrichtingshoofd of dat er sprake is van een bekentenis afgedwongen onder druk van mogelijke represailles. De loutere vaststelling van een beperkte oppervlakte van de betrokken celruimte, is volgens de beroepscommissie evenwel onvoldoende om klagers individuele verantwoordelijkheid vast te stellen.
Het niet- melden (“verklikken”) van de thans voorliggende tuchtinbreuk, waarvan vaststaat dat ze begaan is door een celgenoot, of niet aanvragen van een celmutatie kan dan ook bezwaarlijk begrepen worden als “deelname” aan een tuchtinbreuk overeenkomstig artikel 131.