TUCHT
Klager werd in voorliggende zaak schuldig bevonden aan tuchtinbreuken van de eerste categorie, namelijk de opzettelijke aantasting van de fysieke en psychische integriteit van personen, of de bedreiging daarmee. De directie is tot deze beslissing gekomen op basis van feiten van die werden beschreven in een rapport aan de directeur (“RAD”) over klager en op basis van hetgeen klager verklaarde tijdens de tuchtrechtelijke hoorzitting.
Tijdens de tuchtrechtelijke hoorzitting gaf klager toe dat hij verbaal te ver ging. Ook in zijn klacht betwist hij de tuchtrechtelijke inbreuken niet. De schuld van klager aan de tuchtrechtelijke inbreuken staat met andere woorden vast.
De directie kan voor een inbreuk van de eerste categorie een maximumsanctie van 30 dagen ATV opleggen. Klager kreeg 7 dagen ATV, wat ruim binnen de maximumduur valt. De tuchtsanctie is niet onwettig. Klager stelt enkel dat hij voor zwaardere feiten eerder vorig jaar milder gestraft werd. Daarom is hij het niet eens met de sanctie van 7 dagen ATV. Klager brengt verder geen argumenten aan om te substantiëren dat beide zaken gelijk waren en gelijk bestraft dienden te worden. De klachtencommissie ziet geen enkele reden om te oordelen dat de huidige sanctie disproportioneel zou zijn. De tuchtbeslissing is dus ook niet onredelijk. De klacht is ongegrond.
Klager werd in voorliggende zaak schuldig bevonden aan tuchtinbreuken van de eerste categorie, namelijk de opzettelijke aantasting van de fysieke en psychische integriteit van personen, of de bedreiging daarmee. De directie is tot deze beslissing gekomen op basis van feiten van die werden beschreven in een rapport aan de directeur (“RAD”) over klager en op basis van hetgeen klager verklaarde tijdens de tuchtrechtelijke hoorzitting.
Tijdens de tuchtrechtelijke hoorzitting gaf klager toe dat hij verbaal te ver ging. Ook in zijn klacht betwist hij de tuchtrechtelijke inbreuken niet. De schuld van klager aan de tuchtrechtelijke inbreuken staat met andere woorden vast.
De directie kan voor een inbreuk van de eerste categorie een maximumsanctie van 30 dagen ATV opleggen. Klager kreeg 7 dagen ATV, wat ruim binnen de maximumduur valt. De tuchtsanctie is niet onwettig. Klager stelt enkel dat hij voor zwaardere feiten eerder vorig jaar milder gestraft werd. Daarom is hij het niet eens met de sanctie van 7 dagen ATV. Klager brengt verder geen argumenten aan om te substantiëren dat beide zaken gelijk waren en gelijk bestraft dienden te worden. De klachtencommissie ziet geen enkele reden om te oordelen dat de huidige sanctie disproportioneel zou zijn. De tuchtbeslissing is dus ook niet onredelijk. De klacht is ongegrond.