KC17/24-0014
Onontvankelijk
KC - Leuven Hulp
Klachtencommissie
Andere beslissing directeur
ONONTVANKELIJK - STAKING - MEDISCH
Klager voert aan dat hij zijn twee medische afspraken niet mocht bijwonen tijdens de staking.
Artikel 17 van de wet van 23 maart 2019 “betreffende de organisatie van de penitentiaire diensten en van het statuut van het penitentiair personeel” bepaalt welke minimumrechten er tijdens een staking moeten worden gewaarborgd. Hieronder valt: het garanderen van de medische en welzijnszorgen die de gezondheidstoestand van gedetineerden vereisen.
Het is bovendien de bevoegdheid en de verantwoordelijkheid van de directie om de gezondheidstoestand van elke gedetineerde te garanderen.
De klachtencommissie dient zich dus te buigen over de vraag of de directie voldoende maatregelen heeft genomen om de gezondheidstoestand van klager tijdens de staking te waarborgen.
De directie heeft aan klager laten weten dat hij zijn afspraken kon en moest verplaatsen. Klager heeft aldus de kans gekregen om zijn medische afspraken te verzetten, zodat deze na de staking konden doorgaan. Hieruit leidt de klachtencommissie af dat de directie op het eerste zicht voldoende maatregelen heeft genomen om klagers gezondheidstoestand te garanderen.
De klachtencommissie houdt weliswaar rekening met de hypothese dat de medische afspraken betrekking hebben op een medisch dringende situatie die geen uitstel toelaat. Dit was echter niet het geval.
Klager voert aan dat hij zijn twee medische afspraken niet mocht bijwonen tijdens de staking.
Artikel 17 van de wet van 23 maart 2019 “betreffende de organisatie van de penitentiaire diensten en van het statuut van het penitentiair personeel” bepaalt welke minimumrechten er tijdens een staking moeten worden gewaarborgd. Hieronder valt: het garanderen van de medische en welzijnszorgen die de gezondheidstoestand van gedetineerden vereisen.
Het is bovendien de bevoegdheid en de verantwoordelijkheid van de directie om de gezondheidstoestand van elke gedetineerde te garanderen.
De klachtencommissie dient zich dus te buigen over de vraag of de directie voldoende maatregelen heeft genomen om de gezondheidstoestand van klager tijdens de staking te waarborgen.
De directie heeft aan klager laten weten dat hij zijn afspraken kon en moest verplaatsen. Klager heeft aldus de kans gekregen om zijn medische afspraken te verzetten, zodat deze na de staking konden doorgaan. Hieruit leidt de klachtencommissie af dat de directie op het eerste zicht voldoende maatregelen heeft genomen om klagers gezondheidstoestand te garanderen.
De klachtencommissie houdt weliswaar rekening met de hypothese dat de medische afspraken betrekking hebben op een medisch dringende situatie die geen uitstel toelaat. Dit was echter niet het geval.