ORDEMAATREGEL - ARBEID - ONTSLAG - VERTROUWENSFUNCTIE - HANDTEKENING
De directie oordeelde impliciet dat klager (minstens tijdelijk) niet geschikt was -zij gebruikt deze bewoordingen niet expliciet in haar motivering- om de functie van kuiser van de poort uit te oefenen, een functie die een zekere mate van vertrouwen vereist door de uitoefening ervan buiten de gevangenismuur, nu er onzekerheid was over “de gemoedstoestand en intenties” van klager na het verlaten van het gesprek met de PSD. De Klachtencommissie acht de inschatting van de directie om te vrezen voor impulsiviteit en eventuele vluchtgevaarlijkheid niet onredelijk, nu het uit de hand gelopen gesprek handelde over een negatief advies in het kader van een penitentiair verlof, iets dat klager duidelijk geagiteerd heeft. Ook kan er uit de bewoordingen geen verdoken bestraffend karakter afgeleid worden voor het boos verlaten van het gesprek met de PSD. De maatregel werd duidelijk op basis van bekommernis omtrent de orde en veiligheid ingegeven. Volgens de Klachtencommissie doorstaat de genomen maatregel bovendien de toets van de proportionaliteit zoals opgelegd door artikel 105, tweede lid van de Basiswet nu ze werd opgelegd met de expliciete mogelijkheid tot herevaluatie in de week van 11 januari. Daarnaast oordeelt de Klachtencommissie dat de motivering van de ordemaatregel in overeenstemming is met artikel 8 van de Basiswet. De motivering is voldoende duidelijk en stelt de betrokkene in staat om de reden van het ontslag te begrijpen. Tot slot stelt de Klachtencommissie vast dat de ontslagbeslissing niet ondertekend werd door de directeur, maar “in opdracht”. Hoewel deze werkwijze niet de voorkeur geniet, kan de Klachtencommissie er in casu begrip voor opbrengen, nu uit het verweer van de directie blijkt dat de beslissing, conform de regelgeving, wel degelijk door de directeur werd genomen maar dat ze zeer snel ter kennis van betrokkene moest worden gebracht, gelet op het feit dat hij normaliter een uur na het nemen van de beslissing het poetsen van de poort zou aanvatten. De klacht is ongegrond.
De directie oordeelde impliciet dat klager (minstens tijdelijk) niet geschikt was -zij gebruikt deze bewoordingen niet expliciet in haar motivering- om de functie van kuiser van de poort uit te oefenen, een functie die een zekere mate van vertrouwen vereist door de uitoefening ervan buiten de gevangenismuur, nu er onzekerheid was over “de gemoedstoestand en intenties” van klager na het verlaten van het gesprek met de PSD. De Klachtencommissie acht de inschatting van de directie om te vrezen voor impulsiviteit en eventuele vluchtgevaarlijkheid niet onredelijk, nu het uit de hand gelopen gesprek handelde over een negatief advies in het kader van een penitentiair verlof, iets dat klager duidelijk geagiteerd heeft. Ook kan er uit de bewoordingen geen verdoken bestraffend karakter afgeleid worden voor het boos verlaten van het gesprek met de PSD. De maatregel werd duidelijk op basis van bekommernis omtrent de orde en veiligheid ingegeven. Volgens de Klachtencommissie doorstaat de genomen maatregel bovendien de toets van de proportionaliteit zoals opgelegd door artikel 105, tweede lid van de Basiswet nu ze werd opgelegd met de expliciete mogelijkheid tot herevaluatie in de week van 11 januari. Daarnaast oordeelt de Klachtencommissie dat de motivering van de ordemaatregel in overeenstemming is met artikel 8 van de Basiswet. De motivering is voldoende duidelijk en stelt de betrokkene in staat om de reden van het ontslag te begrijpen. Tot slot stelt de Klachtencommissie vast dat de ontslagbeslissing niet ondertekend werd door de directeur, maar “in opdracht”. Hoewel deze werkwijze niet de voorkeur geniet, kan de Klachtencommissie er in casu begrip voor opbrengen, nu uit het verweer van de directie blijkt dat de beslissing, conform de regelgeving, wel degelijk door de directeur werd genomen maar dat ze zeer snel ter kennis van betrokkene moest worden gebracht, gelet op het feit dat hij normaliter een uur na het nemen van de beslissing het poetsen van de poort zou aanvatten. De klacht is ongegrond.