KC21/24-0039
Ongegrond
Onontvankelijk
KC - Merksplas
Klachtencommissie
Voorlopige maatregel
Tucht
VOORLOPIGE MAATREGEL - TERMIJN - TUCHT - MOTIVERING
De eerste klacht betreft de voorlopige maatregel die dateert van 12 maart 2024. Klager stelde zijn klacht pas op 20 maart 2024 op. De klachtencommissie ziet geen elementen die erop wijzen dat klager zijn klacht zo spoedig mogelijk heeft ingediend. De klacht werd laattijdig ingediend. De klacht is niet-ontvankelijk.
De tweede klacht betreft de tuchtbeslissing. Klager voerde ter tuchtzitting geen tegenindicaties aan die doen twijfelen aan de waarachtigheid van het RAD. De klachtencommissie acht het dan ook redelijk dat de directie de feiten bewezen achtte op basis van het RAD én de verklaringen van klager. De klachtencommissie vindt de motivering van de tuchtbeslissing wel enigszins onnauwkeurig in zoverre er gesteld wordt dat klager toegaf dat er geworsteld werd en dat hij zijn medegedetineerde een stamp gaf. Ter tuchtzitting gaf klager immers eerst en vooral toe dat hij de medegedetineerde duwde. Deze onnauwkeurigheid dient echter geen aanleiding te geven tot ongeldigheid van de beslissing, nu uit de motivering afdoende blijkt dat er sprake was van een wederzijdse vechtpartij.
De directie kwalificeerde de feiten als de opzettelijke aantasting van de fysieke integriteit van personen, of de bedreiging daarmee (artikel 129, 1° Basiswet). De klachtencommissie acht deze kwalificatie correct en afdoende gemotiveerd.
Klager pleegde een inbreuk van de eerste categorie. In geval van een inbreuk van de eerste categorie kan er voor een maximumduur van 30 dagen een afzondering in de aan de gedetineerde toegewezen verblijfsruimte worden opgelegd (artikel 132, 3° Basiswet). Klager kreeg 10 dagen ATV waarvan 5 dagen voorwaardelijk. De directie hield bij het opleggen van de sanctie rekening met de eerlijke verklaring van klager. Aangezien de voorlopige maatregel geen ATV omvatte, diende de voorlopige maatregel niet verrekend te worden met de uiteindelijke ATV-sanctie. De klachtencommissie acht de sanctie wettelijk en redelijk. De klacht is ongegrond.
De eerste klacht betreft de voorlopige maatregel die dateert van 12 maart 2024. Klager stelde zijn klacht pas op 20 maart 2024 op. De klachtencommissie ziet geen elementen die erop wijzen dat klager zijn klacht zo spoedig mogelijk heeft ingediend. De klacht werd laattijdig ingediend. De klacht is niet-ontvankelijk.
De tweede klacht betreft de tuchtbeslissing. Klager voerde ter tuchtzitting geen tegenindicaties aan die doen twijfelen aan de waarachtigheid van het RAD. De klachtencommissie acht het dan ook redelijk dat de directie de feiten bewezen achtte op basis van het RAD én de verklaringen van klager. De klachtencommissie vindt de motivering van de tuchtbeslissing wel enigszins onnauwkeurig in zoverre er gesteld wordt dat klager toegaf dat er geworsteld werd en dat hij zijn medegedetineerde een stamp gaf. Ter tuchtzitting gaf klager immers eerst en vooral toe dat hij de medegedetineerde duwde. Deze onnauwkeurigheid dient echter geen aanleiding te geven tot ongeldigheid van de beslissing, nu uit de motivering afdoende blijkt dat er sprake was van een wederzijdse vechtpartij.
De directie kwalificeerde de feiten als de opzettelijke aantasting van de fysieke integriteit van personen, of de bedreiging daarmee (artikel 129, 1° Basiswet). De klachtencommissie acht deze kwalificatie correct en afdoende gemotiveerd.
Klager pleegde een inbreuk van de eerste categorie. In geval van een inbreuk van de eerste categorie kan er voor een maximumduur van 30 dagen een afzondering in de aan de gedetineerde toegewezen verblijfsruimte worden opgelegd (artikel 132, 3° Basiswet). Klager kreeg 10 dagen ATV waarvan 5 dagen voorwaardelijk. De directie hield bij het opleggen van de sanctie rekening met de eerlijke verklaring van klager. Aangezien de voorlopige maatregel geen ATV omvatte, diende de voorlopige maatregel niet verrekend te worden met de uiteindelijke ATV-sanctie. De klachtencommissie acht de sanctie wettelijk en redelijk. De klacht is ongegrond.